سرزنش، بزرگترین اشتباه در مواجه با نوجوان آسیب دیده از سوء استفاده جنسی
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۲۹۶۰۸
یک متجاوز جنسی (شکارچی کودک) برای اجرای نقشه خود از قبل برنامه ریزی می‌کند، آن‌ها بیماران جنسی هستند که باید همیشه تحت مراقبت قرار گیرند تا به کودکان آسیب وارد نکنند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، دکتر «زهره کشاورز»، فلوشیپ پزشک جنسی، در گفتگو با رادیو سلامت در پاسخ به این پرسش که در مواجه با مشخص شدن یک سواستفاده از فرزندشان باید والدین چیکار کنند؟، گفت: وقتی یک اتفاق ناخوشایندی رخ می‌دهد به خاطر کم کاری عده‌ای از افراد است، از والدین تا جوامع و قانون‌ها و کمبود آگاهی و عدم نظارت، که نحوه برخورد با این مسائل مهم است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه مهمترین مساله اینست که یادمان باشد نوجوان ما قربانی است و هیچ سرزنشی برای نوجوان قابل قبول نیست، ادامه داد: سرزنش کردن، اشتباه‌ترین فرم مواجه شدن با نوجوان است. ما با قربانی طرف هستیم که باید بدانیم چگونه باید کمکش کنیم. اگر نگاه قربانی داشته باشیم خیلی وقت‌ها لازم نیست که همه مسائل را نوجوان تعریف کند و اصرار والدین برای تعریف کردن نباید باشد بلکه یک کارشناس باید این مسائل را بشنود؛ چون نوع سوال ها، نوع رجوع به مسائل حائز اهمیت است. افرادی داریم مثل نوجوان دختر ۱۵سالهای که در شوک است و سکوت می‌کند و اینکه والدین، نوجوان را به خاطر سکوتش مقصر می‌دانند و می‌گویند که حتما خودش کاری کرده است که سکوت می‌کند. نمی‌دانند که نوجوان در یک شوک قرار دارد و والدین فکر می‌کند که با برخورد‌های خشن تری می‌توانند این مسئله را حل کنند.
این فلوشیپ پزشک جنسی با بیان اینکه فرد قربانی نیاز به درمان دارد، افزود: به جای اینکه اول راهکارهای علمی‌تر را فکر کنند به فکر خشم خود هستند و این کمکی به نوجوان نمی‌کند. ما پروتکل‌های ریز برای نحوه پرسش داریم تا هیجانات خطرناکی به فرد وارد نشود.. اگر کودک زیر ۱۲سال است، خود والدین، باید حضور فیزیکی در اماکنی که می‌رود مثل کلاس‌ها و باشگاه‌های ورزشی داشته باشند، پسران از چهارده سالگی و دختران از هفت سالگی، در دنیا با سواستفاده‌های جنسی مواجه می‌شوند.
وی ادامه داد: کودک خود، باید آگاه باشد و وظایف مربی خود را بداند و گزارش بدهد وقتی کودک وحشت زده شده یا سکوت کرده و یا نسبت به وظایف چهارچوبی فرد (مربی و...) آگاه نیست ممکن است دچار آسیب روانی شود. باید بدانیم که لازم است کودکان با کد‌های جنسی آشنا شوند، دانستن این موضوعات، احتمال بروز اقدامات مربوط به سوء استفاده‌های جنسی را کمتر می‌کنند.
خویی با بیان اینکه در باشگاه‌ها قوانین لمس اصلاوجود ندارد و باید وجود داشته باشند، گفت: قوانین سلامت جنسی برای اماکن عمومی برای عموم و حتی سیاست گذاران موضوعی شناخته شده نیست. برای شکاف‌های عاطفی کودک، هیچ مربی و معلمی وظیفه‌ای نداردبا هدف شکاف عاطفی کودک را لمس کند یا بغل بگیرد؛ یا از حد مشخصی بیشتر از نظر جسمی به کودک و نوجوان نزدیک شود. احساس عدم امنیت و حس بدی که کودک حین لمس، پیدا می‌کند، را باید آگاهی داشته باشد و بداند که می‌تواند این گونه موارد را به والدین خود گزارش دهد.
وی ادامه داد: قوانین اگر رعایت نشود، در جوامع ممکن است شکارچی کودک داشته باشیم. هرکسی هر مقامی ممکن است این بیماری را داشته باشد؛ اما هر بیمار جنسی هم لزوما مجرم نیست؛ ولی هنگامی که فرد، یک عده کودک را مورد سوء استفاده قرار می‌دهد علاوه بر بیمای جنسی مجرم هم است و باید قانون و جوامع وارد شوند.. شکارچی کودک یا متجاوز جنسی بیمار و هیچ دلیلی قابل توجیهی ندارد. سوء استفاده جنسی کودک، کاملا جرم است و افراد حق شکایت دارند.
این فلوشیپ پزشک جنسی با تاکید بر اینکه شکارچی کودک می‌تواند آشنایانی باشند که فرزند شما به او اعتماد دارد، اظهارداشت: افرادی که بیمار جنسی هستند، ابتدا اعتماد سازی و اطمینان سازی می‌کنند و وقتی اعتماد انجام شد، شکارچی کودک حالا فکر می‌کند چه کاری انجام دهد تا کودک را ساکت کند این است که از لمس سر و صورت و دست و پاشروع می‌کند. باید بدانیم که یک متجاوز طبیعتا از اندام‌های جنسی اول شروع نمی‌کند. حتی اینگونه افرادبرای نقشه خود برنامه ریزی دارند، فکر می‌کنند اگرکودک مقاومت کند چیکار کند؟. کسی که متجاوز جنسی است یک بیمار جنسی است و این افراد نشانه‌هایی دارند که همیشه باید چک شوند تا دوباره این اتفاقات تکرار نشوند. مسئولین باید رسیدگی داشته باشند. همه باید در جهت حفظ امنیت جنسی کودکان تلاش کنیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: نوجوان سوء استفاده جنسی شکارچی کودک سوء استفاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۲۹۶۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کمرنگ‌شدن نشریات تخصصی نوجوانان از عوامل افت شعر نوجوانان است
به گزارش خبرگزاری مهر، نشست تخصصی «شعر نوجوان از منظر مخاطب و جایگاه امروزی آن» به دبیری انسیه موسویان و با سخنرانی افسون امینی شاعر، نویسنده و مدرس دانشگاه علامه طباطبایی با موضوع «شعر نوجوان، سرگردانی میان متن و مخاطب» و حسین تولایی با موضوع «واکاوی جهان در تجربه-سروده‌های نوجوانان» برگزار شد.
امینی گفت: حرف زدن در مورد شعر نوجوان، بی‌نیاز از صحبت کردن درباره‌ی شعر کودک نیست؛ به ویژه که منابع ما در حوزه‌ی شعر نوجوان بسیار اندک است.
وی با اشاره به سیر تاریخی شکل‌گیری شعر نوجوان افزود: شعر کودک برخلاف داستان کودک که به شکل خودجوش مسیر خود را طی کرد؛ به صورت خودجوش شکل نگرفت. پس از انقلاب مشروطه، نیاز متولیان مدارس و کودکستان‌ها به تولید شعر برای دانش‌آموزان، باعث شکل‌گیری شعر کودک و تولید محتوا در این دوره شد. در این میان، رواج ترانه‌های عامیانه‌ی دوره‌ی مشروطه و گسترش کار ترجمه تأثیر بسزایی داشتند.
این نویسنده گفت: در این دوره شعر نوجوان وجود نداشت، چرا که اصولاً مفهوم نوجوانی در این دوره هنوز شکل نگرفته بود و مخاطبان به دو گروه بزرگسالان و کودکان تقسیم می‌شدند. گاه شعر برخی از شاعران بزرگسال که از نظر زبانی و محتوایی اشعارشان برای نوجوانان قابل فهم بود، مثل پروین اعتصامی در حوزه‌ی شعر نوجوان مورد توجه قرار می‌گرفتند.
وی افزود: پیشرفت علم روانشناسی و آشنایی با دیدگاه‌های کسانی چون ژان پیاژه و نیز دومین سمینار ملی ادبیات کودک شورای کتاب کودک در سال ۱۳۴۶ که بخش مهمی از آن مختص شعر کودک با سخنرانی عباس یمینی شریف بود، زمینه‌ی توجه به شعر نوجوان را فراهم کرد. در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ افرادی مثل محمود کیانوش به صورت جدی وارد حوزه‌ی شعر کودک و نوجوان شوند. کیانوش تحت تأثیر نظریه‌ی رشد پیاژه و ادبیات ترجمه، نخستین شاعری است که به طور جدی سراغ شعر نوجوان رفت و اولین کتاب شعر نوجوان را با عنوان «آفتاب خانه‌ی ما» منتشر کرد. نکته‌ی قابل توجه در مورد شعر کودک در ایران، پشتوانه‌ی پژوهشی آن، قبل از رواج و گسترش آن در بین شاعران کودک است. دو کتاب «نیم قرن در باغ شعر کودکان» از عباس یمینی شریف و «شعر کودک ایران» از محمود کیانوش در زمانی منتشر شدند که شاعران کودک بسیار انگشت‌شمار بودند.
امینی گفت: در دهه‌ی ۶۰ به دلیل تحولات سیاسی و اجتماعی‌ای که در جامعه رخ داد، نیاز بود تا آموزش و پرورش و نهادهایی مثل وزارت ارشاد و غیره توجه ویژه‌ای به جمعیت نوجوان داشته باشند. نسلی که در آن زمان به لحاظ کمیت، طیف وسیعی از جمعیت کشور را شامل می‌شد. بنابراین به شعر نوجوان توجه بیشتری شد و شاعرانی چون جعفر ابراهیمی، محمدکاظم مزینانی، وحید نیکخواه آزاد، جواد محقق، قیصر امین‌پور، افشین علاء و دیگر شعرا پای کار آمدند. این شاعران متناسب با نیاز نوجوان آن روز شعر می‌سرودند؛ اگرچه هنوز اشعار آنان بین شعر نوجوان و شعر کودک یا بزرگسال معلق بود.
این مدرس دانشگاه گفت: از دهه‌ی ۷۰ شعر نوجوان رشد و جایگاه خود را پیدا می‌کند. در این دوره کتاب‌های شعر نوجوان از نظر ظاهری هم به ثبات می‌رسند و فونت و قطع آن‌ها برای مخاطب تعریف مشخصی می‌یابد، اگرچه هنوز نوسان‌هایی هست و گاه شعر نوجوانان، با تصاویر و قطع کتاب کودک منتشر می‌شود. از شاعران شاخص شعر نوجوان در این دهه، می‌توان از بیوک ملکی، افسانه شعبان‌نژاد، افشین علاء، عرفان نظرآهاری، شاهین رهنما، آتوسا صالحی و محمدکاظم مزینانی نام برد.
وی افزود: در دهه‌ی ۸۰ تعداد شاعران نوجوان بیشتر و آثار آنان متنوع‌تر شد. ظهور شاعران توانمند در این دهه، کتاب‌های شعر نوجوان را از نظر مضمون، قطع و زبان با تنوع قابل توجهی همراه کرد. در این دوره بسیاری از شاعران شعر کودک نیز، برای محک زدن خود وارد حوزه‌ی شعر نوجوان می‌شوند. بیشتر شاعران این دهه موفق هستند و تا سالهای بعد هم می‌مانند. از چهره‌های شاخص این دوره علاوه بر شاعران دهه‌ی ۷۰، می‌توان از مهدیه نظری، عباس تربن، حسین تولایی، مهدی مردانی، انسیه موسویان، غلامرضا بکتاش، علی باباجانی، کمال شفیعی و.... را نام برد.
این شاعر با تاکید بر اینکه این روند در دهه‌ی ۹۰ هم ادامه یافت، گفت: با این تفاوت که از اواخر این دهه، این رشد کمرنگ می‌شود و ما با کتاب شعر نوجوان کمتری روبه‌رو هستیم و توجه ناشران به چاپ و کیفیت این نوع ادبی کمتر می‌شود.
امینی گفت: از نظر من مخاطب شعر کودک عام است، اما مخاطب شعر نوجوان خاص. کتاب‌های شعر کودک از سوی والدین در هر سطح و طبقه‌ای برای سرگرمی و آموزش کودکان خریداری می‌شوند؛ اما شعر نوجوان باید توسط نوجوان علاقه‌مند به شعر خریداری شود. نوجوانی کتاب شعر می‌خرد که خودش اهل شعر و ادبیات باشد. بنابراین شعر نوجوان از سوی ناشران با اقبال مواجه نیست. از سوی دیگر، آشنایی ما با شعر نوجوان در سطح جهانی کمرنگ است. تنها تعداد کمی از مترجمان مثل رضی هیرمندی و مهدی مرادی به سراغ ترجمه‌ی شعر نوجوان رفته‌اند. در سطح جهانی نیز جوایز ادبیات کودک و نوجوان بیشتر معطوف به آثار کودکانه است تا آثار نوجوان.
یکی از دلایل اوج‌گیری شعر نوجوان در دهه‌ی ۸۰ حضور نشریات حرفه‌ای بود
در ادامه‌ی این نشست، حسین تولایی با تاکید بر اینکه در دهه‌ی ۸۰ شعر نوجوان در اوج خود بود و چهره‌های تازه و جوان در این دوران درخشیدند، گفت: این روند رو به رشد از نیمه‌ی دوم دهه‌ی ۹۰ سیر نزولی به خود گرفت. به گونه‌ای که در سالهای اخیر، چهره‌های جوان و موفق در این زمینه کمتر دیده می‌شود و شعر نوجوان هنوز به نام‌های شاعران پیشکسوت و شاعران اواخر دهه‌ی هفتاد و هشتاد به راه خود ادامه می‌دهد. از دلایل مهم این مشکل، کمرنگ‌شدن نشریات تخصصی نوجوانان، تعطیل‌شدن جشنواره‌ی مطبوعات کودک و نوجوان و البته افزایش جشنواره‌های مناسبتی است.
وی افزود: قطعاً یکی از دلایل اوج‌گیری شعر نوجوان در دهه‌ی ۸۰ حضور نشریات حرفه‌ای و موفقی مثل سروش نوجوان، آفتابگردان و نشریه‌ی دوچرخه بوده است. این نشریات در آن زمان جریان‌ساز بودند و توانستند حرکتی را در جامعه ایجاد کنند و افرادی مثل آتوسا صالحی، عرفان نظرآهاری، مهدیه نظری، عباسعلی سپاهی یونسی، انسیه موسویان، مهدی مردانی، عباس تربن، مهدی مرادی، فاصل ترکمن، کبری بابایی و … را به جامعه‌ی ادبی تحویل دهند. با تعطیل‌شدن این نشریات، شعر نوجوان هم جایگاه ویژه‌ی خودش را کم‌کم در بین ناشران از دست داد و چاپ کتاب شعر نوجوان هم با چالش جدی مواجه شد. در حالی که نشریات کودک و نوجوان بیش از کتاب‌های این رده‌ی سنی می‌تواند در علاقه‌مندی این گروه سنی به حوزه‌های فرهنگی مؤثر باشد.
وی با طرح این سوال که چرا شعر نوجوان امروز با مخاطب مواجه نیست؟ گفت: شعر نوجوان در میان نوجوانانی مخاطب دارد که دغدغه‌ی شعری داشته باشند؛ یعنی مخاطبان تخصصی. تعداد این افراد به گواه تعداد نوجوانان شاعر عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در سراسر کشور، دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات سراسری فرهنگی و هنری در رشته‌ی شعر وزارتخانه آموزش و پرورش، شاعران نوجوان مرتبط با نشریاتی مثل دوچرخه، آفتابگردان و.... کم نیست. مضاف بر اینکه حتی اگر هم این تعداد کم باشد، جامعه موظف است برای آن‌ها خوراک لازم را تهیه کند.
این شاعر سپس به تشریح پژوهش خود در نشریه‌ی دوچرخه در فاصله زمانی ۱۳۹۵ تا پایان ۱۳۹۹ پرداخت و گفت: بر اساس این پژوهش، در ۲۲۶ شماره‌ی منتشر شده‌ی نشریه‌ی دوچرخه، در بازه زمانی یاد شده، ۷۱۵ شعر از ۱۶۸ نوجوان شاعر و علاقه‌مند به شعر بر اساس نظریه‌ی ارتباطی ربکا نای مورد بررسی قرار گرفت و اشعار نوجوانان در حوزه ارتباطی به چهار دسته‌ی تعامل با خود، تعامل با خدا، تعامل با دیگری و تعامل با محیط تقسیم شدند.
وی افزود: بر اساس یافته‌های این پژوهش در فاصله زمانی مذکور بر اساس هسته مرکزی شعر نوجوانان، تعامل با دیگری با ۶۰ درصد فراوانی، بیشترین مضمون شعری نوجوانان را به خود اختصاص می‌داد و پس از آن تعامل با محیط با ۲۳ درصد، تعامل با خود با ۱۴ درصد و تعامل با خدا با ۳ درصد به ترتیب، بیشترین فراوانی‌ها را دربرمی‌گرفتند.
تولایی گفت: در زمینه‌ی تعامل با دیگری، عاشقانه‌ها با فراوانی مطلق ۳۹۸ شعر، بیشترین درصد تعامل با دیگری را شامل می‌شدند؛ یعنی چیزی حدود ۵۵ درصد. این در حالی است که پروژه شعر عاشقانه نوجوان که در یکی از مؤسسات انتشاراتی دنبال می‌شد و بنا بود با همت گروهی از شاعران حوزه نوجوانان منتشر شود، با تغییر مدیریت آن انتشارات متوقف شد و ناشران دیگر هم از چاپ آن استقبال نکردند. این پژوهش با عنوان "نشریات کودک و نوجوان به مثابه راهنمایی برای مخاطب شناسی؛ مورد مطالعه نشریه دوچرخه" در سال گذشته در گاهنامه‌ی نقد کتاب کودک و نوجوان منتشر شده است.
همچنین افسون امینی که ۱۶۰ شعر از ۱۶ شاعر نوجوانان را گردآوری کرده و به چاپ سپرده است، در آغاز سخنرانی خود از محمد هادی محمدی و زهره قائینی به خاطر تألیف مجموعه‌ی تاریخ ادبیات کودکان ایران که از منابع ارزشمند مرجع در این حوزه است، سپاسگزاری کرد.
کد خبر 6089743
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟